11 Mart 2014 Salı

Biz futbolu hiç sevmiyoruz

Kendimizi asla kandırmayalım. Biz futbolu hiç sevmiyoruz. Eskiden çok severdik ama artık değil. Biz hıncımızı, sinirimizi çıkarmak için futbola başvuruyoruz.

Eğer bu sevmekse bu adamlar hiç bir kadını sevmesin, yoksa o kadının başına neler gelir hayal etmek istemem.

Bu kin, nefret neden? Sadece şikeden filan olamaz, mümkün değil. İnsan yaralama, insana zarar verme isteği korkunç bir şey. Kelimelerle izahı maalesef ki yok. İnsan sevdiği bir şeye bu kadar zarar verebilir mi? Rakibe yaptıklarından çok kendi sevdiği takıma zarar veriyorlar. Bunun adı sevmek olabilir mi?

Televizyonda eline her geçen fırsatta ortamı geren adamlar da şaşırmış gibi yapıyor. Bunlar hep sizin yüzünüzdendir, bilesiniz!

1 yorum:

  1. +1
    Ek olarak "bu adamların" sevdikleri kadınlara neler yaptığı da ortada zaten. Şiddete maruz kalan, öldürülen kadınların yarısından çoğu onu 'çok' seven eşleri, abileri, babaları. Futbola geri dönecek olrusak manzara aynı. İğrenç bir düzen, iğrenç bir çark. Bu çarkın hafif dışına çıkmak isteyenlere (bknz. önder özen -sportif anlamda bakmıyorum, başarılılık başarısızlık dalgası da derdim değil-) nasıl davranılıyor bu çarkta. artık gerçekten kabak tadı verdi ama düzelme umudu bir yana şu günleri aramasak diyorum.

    YanıtlaSil